Spelbespreking Dixit

Speelbord:

Dixit

Uitgever:	Libellud
Jaartal:	2008
Aantal spelers:	3-6
Aangegeven spelduur:	30 min
Aangegeven leeftijd:	vanaf 8 jaar
Spelauteur:	Jean-Louis Roubira
FORUM-beoordeling:	8,1 / 10 (31 spelers)
Internet-beoordeling:	7,7 / 10 (8 websites)
Bezoekers-beoordeling:	nog niet van toepassing
Globale beoordeling:	81 %

Te koop bij Adriaensen Speciaalzaak Gezelschapsspellen:

€ 24,30 (winkelprijs)

€ 21,90 (jaarledenprijs)

Spelregels: 8 talen, waaronder

Spelmateriaal: volledig taalonafhankelijk

Spiel des Jahres 2010

In dit partyspel mogen de spelers hun verbeelding de vrije loop laten.
Benevens het speelbord, waarop de score wordt bijgehouden, en konijnen als scorepionnen gelden, bestaat het spel uit 84 kunstige kaarten, waarop een afbeelding staat die je met verschillende dingen kan associëren.
Deze kaarten doen enigzins denken aan de wereldwijd verspreide OH-kaarten, die voor vele doeleinden worden gebruikt, zoals sociaal en pastoraal werk, therapie, bedrijfstraining, enzovoort, die de creativiteit en communicatie moeten stimuleren.
Iedere speler krijgt bij aanvang van het spel 6 kaarten. Om beurten is een speler de verteller. Een verteller probeert 1 van zijn 6 kaarten op dusdandige wijze te omschrijven dat 1 of meerdere spelers de kaart raden. Als de verteller het te gemakkelijk maakt (en alle spelers raden de kaart) of als de verteller het te moeilijk maakt (en geen enkele speler raadt de kaart), dan krijgen alleen de andere spelers punten en de verteller niets.
De omschrijving van een kaart wordt volledig aan de fantasie van de verteller overgelaten: hij kan een oerkreet uitbrengen zoals bv. de stand-up comedian Alex Agnew dit kan, hij kan zijn omschrijving beperken tot 1 woord of de verteller kan zich laten verleiden om een gezegde, citaat uit film of boek of eender welk ander verhaal ten berde te brengen.
Nadat de verteller zijn kaart beschreven heeft en deze verdekt in het midden van de tafel heeft gelegd, kiezen alle medespelers vervolgens uit hun 6 handkaarten één kaart uit die het beste overeenkomt met hetgeen de verteller "heeft gezegd" (cf. "dixit").
Dan worden de kaart van de verteller en de kaarten van de medespelers samen in één stapeltje geschud en navolgend uitgelegd in één rij.
De meest linkse kaart bevindt zich zogenaamd op positie 1, de laatste kaart op positie 3, 4, 5 of 6 (afhankelijk van het aantal spelers dat aan het spel deelneemt).
Met uitzondering van de verteller, trachten alle spelers vervolgens te raden welke kaart van de verteller is. Hiertoe leggen zij verdekt 1 tegel neer die overeenkomt met de vermoedelijke positie van de kaart van de verteller. Bijvoorbeeld: denkt een speler dat de derde kaart van links, de kaart van de verteller is, dan legt hij verdekt tegel 3 neer.
Nadat iedere speler 1 tegel heeft neergelegd, duidt de verteller aan welke kaart van hem/haar was en wordt gekeken welke punten iedereen ontvangt.
De verteller krijgt 3 punten indien 1 of meerdere (doch niet alle) spelers de kaart geraden hebben. Heeft geen enkele speler de kaart geraden of hebben alle spelers de juiste kaart gekozen, dan krijgen de medespelers ieder 2 punten en de verteller 0 punten.
Wanneer de verteller in de situatie is dat hij 3 punten heeft verdiend, worden bovendien ook 3 punten toegekend aan iedere speler die de kaart van de verteller juist geraden heeft. Daarenboven krijgt iedere speler wiens kaart (onterecht) gekozen werd, als beloning 1 punt per speler die op zijn/haar kaart heeft gestemd.
Nadat de punten zijn afgerekend, trekt iedere speler 1 kaart bij van de trekstapel, zodat ieder weer 6 kaarten op handen heeft.
Zo gaat het spel verder totdat de laatste kaart getrokken is (of in de uitbreiding Dixit 2, totdat 30 punten zijn bereikt).

Dixit is een leuk en sfeervol spel, waarbij sommige afbeeldingen ware kunstwerkjes op zich zijn.
Waar het in een eerste spel nog iets trager kan verlopen wegens een klein gebrek aan fantasie bij sommige spelers, kan dit in volgende spellen vaak heel wat beter vlotten. In ieder geval is het raadzaam het spel te spelen met spelers wiens fantasie iets verder reikt dan hetgeen letterlijk op de kaart afgebeeld is. Maar zelfs in dat laatste geval, zal je versteld staan hoe moeilijk het soms is om de juiste kaart te halen uit de neergelegde kaarten indien bv. slechts één woord uitgesproken wordt.
Omdat bij elk spel de kaartencombinaties van elke speler verschillend zijn, is er een voldoende herspeelbaarheid van het spel. Speel je echter steeds met dezelfde mensen, is het aan te bevelen je kaartenset te verdubbelen door het aankopen van de uitbreiding Dixit 2, waar 84 nieuwe afbeeldingen het licht zien.
Enig minpuntje is dat de kaarten van de uitbreiding niet kunnen worden toegevoegd in de basisdoos van het spel, wegens plaatsgebrek.
Dixit, winnaar van de Spiel des Jahres 2010 (Duitsland), is gegarandeerd een spel dat je eens gespeeld moet hebben. Ofwel houd je van dit soort spellen en zal dit spoedig in je eigen spellenkast belanden, ofwel ben je blij dat je het eens hebt uitgeprobeerd, temeer daar het spel ook niet te lang duurt. Het spel doet mij trouwens enigzins denken aan Barbarossa, een spel van Klaus Teuber, waar spelers met plasticine op eenzelfde wijze iets proberen duidelijk maken, zonder dat het te gemakkelijk of te moeilijk is voorgesteld.

Overig spelmateriaal:

Enkele speelkaarten van de uitbreiding Dixit 2: