Er zijn zo van die spellen die je blindelings durft te kopen, louter op basis van gelezen beschrijvingen.
Dit sfeervolle bordspel van Friedemann Friese was voor mij zo'n spel.
En laten we zeggen dat het spel inmiddels al erg veel
op de speltafel is beland en nog steeds niet verveelt. Integendeel!
Het thema is een vervolg op het spel Fische Fluppen Frikadellen van dezelfde auteur/uitgever: in Fische Fluppen Frikadellen
wil je de wondermooie fee Fabula bevrijden.
De kwaadaardige vorst Fieso wil zijn gevangene wel loslaten als je drie fetisjen voor hem kan bemachtigen in een Finse fjord.
Helaas, na goed te hebben gemarchandeerd in Fische Fluppen Fridadellen en de 3 fetisjen te hebben bemachtigd,
blijkt dat vorst Fieso je eigenlijk
maar wat wijs heeft gemaakt. In het spel Finstere Flure belandt jouw gezelschap, samen met dat van je medespelers
in de kerkers van de vesting van vorst Fieso.
Bedoeling van het spel is om als eerste (levend) de kerkers te ontvluchten met een aantal personen van je gezelschap.
De vesting waar je bent achtergelaten is echter niet vrij van gevaar, want Furunkulus, het freaky monster
aan het Hof van vorst Fieso, lust wel graag een brokje vlees. Ja hoor! Mensen en honden lust hij rauw :-)
De spelers krijgen elk 4 figuren ter beschikking (vanaf 5 of meer spelers: 3 figuren).
Doel van het spel is om alle figuren (op één figuur na) zo snel mogelijk uit de vijandige vesting
te manoeuvreren.
De figuren worden voorgesteld door houten schijfjes, waarbij op één zijde een figuur met een gekleurde achtergrond wordt afgebeeld
en op de andere zijde diezelfde figuur op een zwarte achtergrond (de stickers moeten bij eerste spel zelf aan weerszijden van elk schijfje
worden geplakt).
De bewegingspunten worden bepaald door het cijfer van een figuur: op de gekleurde zijde zijn de cijfers 1/3/4/5 afgebeeld, op de andere zijde
de cijfers 6/4/3/2 (zodat beide zijden van één figuur telkens als som het cijfer 7 vormen).
Alle speelschijfjes worden bij aanvang van het spel met gekleurde zijde naar boven gelegd aan de rechtse onderhoek van het speelbord.
Zij zullen trachten te ontsnappen door de vesting te doorkruisen naar de linkse bovenhoek van het speelbord.
De eerste ronde worden slechts 2 speelfiguren in het spel gebracht. Vanaf de tweede ronde spelen alle figuren mee (hetzij 3, hetzij 4,
afhankelijk van het aantal deelnemende spelers).
De verplaatsingsregels zijn eenvoudig:
om beurten verplaatst elke speler 1 van zijn speelfiguren (vak per vak, verticaal en/of horizontaal): het aantal bewegingspunten dat deze speelfiguur mag spenderen,
wordt bepaald door het zichtbare cijfer op de figuur. Nadat een figuur verplaatst is, wordt de figuur omgedraaid op de andere zijde
(bij de eerste ronde: van gekleurde naar zwarte achtergrond). Zo verandert het aantal bewegingspunten elke ronde. Een figuur die bijvoorbeeld 5/2 als
cijfers heeft, zal de ene ronde maximaal 5 bewegingspunten kunnen gebruiken, de volgende ronde maximaal 2 bewegingspunten, dan weer 5, dan weer 2, enz.
Let op: ook de speelfiguren die de eerste ronde nog niet werden verplaatst (omdat alsdan maar 2 figuren in het spel mogen worden gebracht), worden
net als alle andere figuren omgedraaid. Bij aanvang van een ronde zijn de speelfiguren van alle spelers dus hetzij gekleurd, hetzij zwart qua achtergrond.
Nadat alle spelers in een ronde hun speelfiguren eenmaal hebben verplaatst (of zijn blijven staan), begint freaky Furunkulus zijn hongerige
tocht. Om te weten hoeveel bewegingspunten Furunkulus heeft, wordt een grafzerk(tegel) omgedraaid: hierop staan hetzij een aantal stappen
(die variëren van 5 tot 10 bewegingspunten) hetzij 1 of 2 bloederige kruistekens (hetgeen betekent dat Furunkulus 1 of 2 doden tracht te maken,
waarna hij pauze neemt om deze maaltijd tot zich te nemen).
Eén bijzondere regel bij aanvang: een kruisteken mag de eerste ronde niet worden uitgevoerd. In dat geval wordt een nieuwe grafzerktegel getrokken.
Ook de afstand bij kruistekens is trouwens niet ongelimiteerd: Furunkulus mag maximaal 20 bewegingspunten gebruiken om 1 of 2 doden (naargelang de tegel) te maken.
Kan hij binnen dit aantal bewegingspunten geen dode(n) verorberen, heeft hij pech (en sommige spelers geluk ;-)).
De vesting (zijnde een speelbord opgedeeld in vierkante vakjes) is niet volledig kaal, maar wel voorzien van bloedplassen en stenen. Langs de zijkanten zijn ook boekenkasten (aangeduid met letters) aanwezig,
waardoor het monster Furunkulus van de ene kant van het speelbord naar de andere kant van het speelbord beweegt.
Bloedplassen zorgen voor snelheid, aangezien met 1 bewegingspunt over meerdere vakjes kan worden 'gegleden'. Stenen geven de mogelijkheid aan je speelfiguren
om zich hierachter te verstoppen zodat zij onttrokken worden aan de hongerige, allesziende ogen van Furunkulus. Deze stenen kunnen trouwens zowel door speelfiguren als door het monster
worden voortgeduwd. Door de speler uiteraard enkel maar als het vakje erachter niet is bezet door een andere figuur en/of andere steen.
Het monster daarentegen heeft een superkracht en duwt een steen zo hard dat alles wat zich erachter bevindt, ook evenveel vakjes verderschuift.
De wijze waarop Furunkulus beweegt is wiskundig, maar wordt volledig bepaald door de positie van de diverse speelfiguren op het speelbord.
Gevorderde spelers zullen hun speelfiguren soms goed in het zicht zetten van Furunkulus om dit monster naar een bepaalde richting te lokken.
Furunkulus is een 3D-figuur en heeft dus o.a. een voorkant (de richting waarin hij kijkt) en een achterkant.
Vooraleer Furunkulus een stapje voorwaarts gaat, kijkt hij eerst nog even links en rechts van hem (NIET diagonaal en/of achter hem!).
Ziet hij één figuur (voor zich, links of rechts van hem) dan gaat hij een stap in de richting van die figuur.
Ziet hij meerdere figuren, dan gaat hij naar de dichtsbijzijnde in afstand. Eén belangrijke uitzondering: als meerdere figuren zich op dezelfde afstand
bevinden, geraakt het freaky monster in de war, en prefereert hij altijd de richting voorwaarts. Als er zich dus zowel links als rechts figuren bevinden op eenzelfde afstand
van Furunkulus, gaat hij toch vooruit, zelfs al is er niemand vóór hem!
Nadat Furunkulus 1 stap verplaatst werd, kijkt hij opnieuw links, rechts en voorwaarts, waardoor hij eventueel (opnieuw) draait naar een dichtere figuur in zijn gezichtsveld.
Van zodra Furunkulus het aantal bewegingspunten heeft benut zoals aangegeven op de grafzerktegel (of het aangegeven aantal doden heeft genuttigd),
zijn de spelers opnieuw aan beurt om hun respectieve speelfiguren om beurten te verplaatsen.
Zo gaat het spel verder totdat 7 ronden zijn verstreken (= 7 van de 8 grafzerktegels zijn omgedraaid en uitgevoerd).
Tijdens deze eerste 7 ronden wordt elke speelfiguur die 'opgegeten' wordt, teruggeplaatst naar de beginplaats (en kan deze figuur de volgende ronde weer opnieuw meespelen).
Een speelfiguur is 'opgegeten' als Furunkulus het vakje bereikt van de betrokken speelfiguur of als een speelfiguur van het speelbord wordt geduwd doordat Furunkulus
een steen tegen de rand duwt, waarachter zich een speelfiguur bevindt.
Na 7 ronden, worden de grafzerktegels opnieuw geschud om vervolgens de laatste 8 ronden te spelen. Figuren die worden opgepeuzeld tijdens deze laatste 8 ronden,
reïncarneren niet meer en blijven derhalve voorgoed uit het spel!
Gevorderde spelers kunnen desgewenst het speelbord nog opsmukken met telepoorten, die voor een speelfiguur hetzelfde effect hebben als de rand van het speelbord, maar ervoor zorgen dat
het monster van één telepoort kan reizen naar een andere telepoort van dezelfde soort. Bovendien kunnen gevorderden ook spelen met kristallen stenen
(die als steen dienst doen, maar doorzichtig zijn) dan wel stenen die het monster doen terugkeren of afbuigen.
De gewaardeerde spelauteur, die erg karakteristiek gebruik maakt van de F-initialen van zijn naam/voornaam in elk spel,
kennen we uiteraard ook van de speltopper Funkenschlag (in het nederlands: Hoogspanning genaamd).
Finstere Flure is een totaal ander spel, maar vind ik persoonlijk evenzo leuk en origineel. Het heeft m.i. voldoende troeven achter de hand om te worden gesmaakt door zowel gelegenheidspelers als spellenfreaks: het thema is ludiek, het spel kan gespeeld worden met
een groot aantal spelers (zijnde max. 7), het spel is niet prijzig, het spel heeft een aangename speelduur, het spel speelt vlot en zelfs gevorderde spelers
zullen soms versteld staan waar het monster uiteindelijk terecht komt als één of andere speler een onverwachte zet doet. Meer nog, voor gevorderde spelers
is het zelfs nog leuker om de 5-stappentegel te beschouwen als een grafzerktegel met 3 doden (en eventueel zelfs de maximale begrenzing van 20 stappen af te schaffen).
Een spel dat iedere spelliefhebber m.i. in huis zou moeten halen :-)
Fabuleus! Fantastisch! Fenomenaal!
|
Overig spelmateriaal:
|
|
|