Speelbord:
| Snow Tails | ||
|
|
||
| Uitgever: | Asmodee | |
| Jaartal: | 2009 | |
| Aantal spelers: | 2-5 | |
| Aangegeven spelduur: | 45 min | |
| Aangegeven leeftijd: | vanaf 10 jaar | |
| Spelauteurs: | Fraser en Gordon Lamont | |
| FORUM-beoordeling: | 7,5 / 10 (52 spelers) | |
| Internet-beoordeling: | 7,9 / 10 (7 websites) | |
| Bezoekers-beoordeling: | nog niet van toepassing | |
| Globale beoordeling: | 75 % |  |
| Te koop bij Adriaensen Speciaalzaak Gezelschapsspellen: | € 29,40 (winkelprijs) | € 26,50 (jaarledenprijs) |
Spelmateriaal: volledig taalonafhankelijk
Dit spel werd in 2008 reeds uitgegeven door Fragor Games
|
Op de noordpoolcirkel strijden dolle maar moedige sleerijders voor eeuwige roem.
Op een slee, getrokken door een duo Huskies-honden, trachten de spelers zo snel mogelijk een raceparcours af te leggen,
waarbij met gepaste snelheid bochten worden genomen, de slee in balans wordt gehouden en bomen, omgeving en medespelers worden ontweken. De speler die als eerste de eindmeet haalt, wint de wedstrijd. Bij aanvang van het spel wordt een variabel raceparcours samengesteld en ontvangt iedere speler vijf hondkaarten en vijf remfiches. Elke beurt speelt een speler één tot drie hondkaarten uit die alle dezelfde waarde hebben. Deze kaarten beïnvloeden de snelheid van respectievelijk de linkse hond, de rechtse hond en de kracht van de rem. Elke beurt verandert een speler dus één of twee van zijn hondkaarten en/of verandert hij zijn remkracht. De snelheid van de slee is telkens de opgetelde waarde van de twee hondkaarten verminderd met de huidige remwaarde. Trekt één hond sneller dan de andere, dan schuift de slee zijwaarts vooruit (in de richting van de snelste hond). Loopt een slee gedurende de race schade op, dan ontvangt deze speler blutskaarten. Op het einde van zijn beurt, vult de speler zijn handkaarten weer aan tot vijf. Blutskaarten tellen mee bij de vijf handkaarten, doch deze kunnen niet worden uitgespeeld of afgelegd. In dat geval zal de betrokken speler dus minder keuzes hebben bij het beïnvloeden van zijn snelheid, balans en remwaarde. Een vijfde blutskaart is voor elke speler fataal en betekent sowieso het onmiddellijke einde van zijn deelname aan de race. Het spel verloopt in verschillende ronden totdat de eindmeet is gehaald. Hierbij is telkens de speler die zich op dat moment op de eerste plaats in de race bevindt, als eerste aan de beurt. Toch is de race nog niet bij voorbaat verloren indien een speler de laatste plaats bezet: immers bestaat de mogelijkheid om een snelheidsbonus bij te nemen indien de slee in evenwicht is (gelijke waarde van honden): de bonus is afhankelijk van de positie op dat ogenblik in de race: is een speler dus vierde, kan hij met een gebalanceerde slee een snelheidsbonus van 4 extra vakjes nemen. Een snelheidsbonus is echter niet in alle gevallen raadzaam, aangezien bij het ingaan van elke bocht een maximale snelheid wordt aangegeven (waarbij een genomen snelheidsbonus mee in rekening wordt gebracht voor deze maximale snelheid). Wordt een slee van een andere speler geraakt, is de beurt van de speler die de botsing veroorzaakte, voorbij. Bovendien is hij de volgende beurt wat minder mobiel, aangezien hij die beurt zijn handkaarten niet tot vijf mag aanvullen. Raakt een racer echter de omgeving of neemt hij een bocht met een te hoge of zelfs roekeloze snelheid, is diens beurt eveneens voorbij én loopt hij bovendien schade op (blutskaarten). De race kan gemakkelijker of moeilijker worden gemaakt door het al dan niet plaatsen van bomen, het eventueel inlassen van een vernauwing of een sneeuwlawine in het racecircuit. Het spel is een gevarieerd en spannend racespel, waarin het racegevoel met slee en honden (en de gebalanceerde snelheid), prima tot uiting komt. Zonder twijfel mag dit spel tot de betere racespellen worden gerekend. |
|
© Sven Talboom - 10.12.2009
